Axicabtagene ciloleucel (axi-cel) blijkt significante activiteit te vertonen als eerstelijnsbehandeling van grootcellig B-cel lymfoom (‘large B-cell lymphoma’, LBCL). Dat is de voornaamste conclusie uit de ZUMA-12-studie, die recentelijk is gepubliceerd in wetenschappelijk tijdschrift Nature Medicine.
De prognose voor LCBL-patiënten blijft slecht, ondanks de inzet van chemo- en immuuntherapie als standaard eerstelijnsbehandeling. Onderzoekers van het MD Anderson Cancer Center, dat verbonden is aan de University of Texas in Houston (V.S.), hebben in de ZUMA-12-studie de werkzaamheid van axi-cel onderzocht als nieuwe eerstelijnsbehandeling voor mensen met LBCL. Axi-cel is een autologe anti-CD19 chimerische antigeen receptor (CAR)-T-celtherapie.
In de fase II, multicenter ZUMA-12-studie werden 40 patiënten opgenomen met hoogrisico LBCL die met axi-cel behandeld werden als onderdeel van hun eerstelijnsbehandeling. Bij 95% van de patiënten ging het om een gevorderde ziekte in stadium III of IV, en bij 78% was er sprake van een IPI-score van ≥3. De primaire uitkomst van de studie was het complete responspercentage, en secundaire uitkomsten waren onder meer het objectieve responspercentage, de responsduur, eventvrije overleving, progressievrije overleving en algehele overleving.
Van de 37 evalueerbare patiënten werd bij 78% een complete respons waargenomen (95%-BI: 62–90%) en 89% vertoonde een objectieve respons (95%-BI: 75–97%). Na een mediane follow-up van 15,9 maanden was bij 73% van de patiënten sprake van een duurzame respons. Data van responsduur, eventvrije overleving en progressievrije overleving waren nog immatuur. Er werden geen behandelingsgerelateerde bijwerkingen van graad 5 waargenomen. Wel werden bij respectievelijk 8% en 23% van de patiënten behandelingsgerelateerde bijwerkingen van graad 3 gezien; namelijk cytokinereleasesyndroom en neurologische events.
Deze eerste bevindingen van de ZUMA-12-studie geven de indicatie dat CAR-T-celtherapie effectief is als eerstelijnsbehandeling van LBCL-patiënten. Een langere follow-up is nodig, aangezien van een deel van de uitkomstmaten nog geen mediane uitkomst kon worden bepaald.
Referentie
