NTVH - 2021, nummer Hematologie Actueel, december 2021
dr. W. Nanhoe , Drs. P. van Rijn
In de afgelopen tien jaar is de behandeling en overleving van patiënten met multipel myeloom (MM) aanzienlijk verbeterd dankzij de beschikbaarheid van nieuwe geneesmiddelen, zoals proteasoomremmers (PI’s), immuunmodulerende geneesmiddelen (IMiD’s), monoklonale antilichamen en histondeacetylaseremmers.1–3 Proteasoomremming is een essentiële therapeutische strategie gebleken bij de behandeling van MM. Bortezomib was de eerste PI in deze klasse en werd in 2004 goedgekeurd door het Europees Medicijnagentschap (EMA). Bortezomib wordt momenteel veel toegepast, zowel bij patiënten met nieuw gediagnosticeerde als met recidiverende en/of refractaire (RR) MM. Carfilzomib en ixazomib zijn PI’s van de tweede generatie. Carfilzomib werd in 2015 goedgekeurd door de EMA en is geïndiceerd als monotherapie, of in combinatie met dexamethason (Kd) of met lenalidomide plus dexamethason (KRd) voor de behandeling van patiënten met RRMM. Ixazomib werd in 2016 door de EMA goedgekeurd en is geïndiceerd in combinatie met lenalidomide en dexamethason (IRd) voor de behandeling van patiënten met RRMM. In dit artikel wordt een beknopt overzicht gegeven van de huidige behandelingen met PI’s en de belangrijkste klinische studies waarop deze zijn gebaseerd.4
Lees verderNTVH - 2021, nummer Special, july 2021
dr. W. Nanhoe
Recentelijk is de nieuwe richtlijn voor de diagnostiek, behandeling en follow-up van Waldenström’s macroglobulinemie (WM) en IgM-gerelateerde ziekten gepubliceerd.1 In dit artikel worden de belangrijkste ontwikkelingen op het gebied van de behandeling van WM besproken, alsmede de aanbevelingen die in de huidige richtlijn staan.
Lees verderNTVH - 2021, nummer Special, july 2021
dr. W. Nanhoe , Dr. R. van der Voort
Het ontstaan van lenalidomide-refractaire ziekte is een relevant probleem bij de behandeling van multipel myeloom. Recentelijk klinisch onderzoek bij refractaire patiënten heeft echter geresulteerd in verschillende werkzame combinatie-behandelingen op basis van proteasoomremmers, immuunmodulerende middelen en doelgerichte therapieën tegen CD38. Bovendien maakt de diversiteit van deze behandelingen een gepersonaliseerde benadering mogelijk.
Lees verderNTVH - 2021, nummer Special, july 2021
Drs. P. van Rijn , dr. W. Nanhoe
De meeste patiënten met acute myeloïde leukemie (AML) overlijden als gevolg van ziekteprogressie na een recidief door klonale evolutie op cytogenetisch niveau.1,2 Dat maakt genetische profilering niet alleen essentieel bij het stellen van nieuwe diagnoses, maar ook bij recidiverende of refractaire (R/R) AML. Secundaire resistentie van leukemiecellen ontstaat door de vorming van secundaire mutaties in hetzelfde gen, mutaties in andere genen en/of nieuwe veranderingen in signaalroutes.3–8
Lees verderNTVH - 2021, nummer Special, july 2021
Drs. P. van Rijn , dr. W. Nanhoe
Dit jaar is door HOVON een nieuwe richtlijn voor de behandeling van multipel myeloom uitgebracht. Prof. dr. Sonja Zweegman is hematoloog in het Amsterdam UMC en was als vice-voorzitter van de HOVON Myeloom Werkgroep betrokken bij de opstelling van deze richtlijn. Zij bespreekt de belangrijkste overwegingen en wijzigingen voor de dagelijkse praktijk ten opzichte van de eerdere versie van de richtlijn.
Lees verderNTVH - 2021, nummer Special, july 2021
dr. W. Nanhoe
Onlangs zijn er internationale richtlijnen gepubliceerd door de European Society for Medical Oncology (ESMO) en de International Myeloma Working Group (IMWG) met wetenschappelijk onderbouwde aanbevelingen voor de behandeling van recidief en/of refractair multipel myeloom (RRMM).1,2 Desondanks vormt in de dagelijkse klinische praktijk elke RRMM-patiënt weer een nieuwe uitdaging vanwege de individuele omstandigheden van de betreffende patiënt. Tijdens het derde ESH-symposium ‘How to diagnose and treat multiple myeloma’ in april 2021 werd een door Sanofi georganiseerde sessie besteed aan de inzet van nieuwe regimes gebaseerd op monoklonale antilichamen bij RRMM. In deze sessie lichtte prof. dr. Philippe Moreau (University Hospital Nantes, Frankrijk) de behandelopties bij lenalidomide-refractaire patiënten toe, prof. dr. Kwee Yong (University College London, Verenigd Koninkrijk) ging verder in op de rol van minimale residuale ziekte en prof. dr. Sonja Zweegman (Amsterdam UMC) besprak de behandeling van kwetsbare patiënten.
Lees verderNTVH - 2021, nummer Special, july 2021
Dr. R. van der Voort , dr. W. Nanhoe
Ondanks de therapeutische ontwikkelingen, blijft multipel myeloom een ongeneeslijke aandoening, waardoor er een behoefte is aan aanvullende opties. Recentelijk klinisch onderzoek heeft ook bij zwaar voorbehandelde patiënten in een aantal therapieën geresulteerd, zoals belantamab mafodotin, bispecifieke antilichamen en selinexor, die nieuw perspectief bieden met betrekking tot de algehele en progressievrije overleving van patiënten met recidief/refractair multipel myeloom.
Lees verder
Naar boven
To provide the best experiences, we and our partners use technologies like cookies to store and/or access device information. Consenting to these technologies will allow us and our partners to process personal data such as browsing behavior or unique IDs on this site and show (non-) personalized ads. Not consenting or withdrawing consent, may adversely affect certain features and functions.
Click below to consent to the above or make granular choices. Your choices will be applied to this site only. You can change your settings at any time, including withdrawing your consent, by using the toggles on the Cookie Policy, or by clicking on the manage consent button at the bottom of the screen.
