dr. J.K. Doorduijn

Samenvatting van de Nederlandse richtlijnen voor B-PLL en T-PLL

SAMENVATTING

De HOVON-werkgroep CLL heeft recentelijk voor zowel B- als T-prolymfocytaire leukemieën een richtlijn gemaakt. Prolymfocytaire leukemieën zijn zeldzame aandoeningen met veelal een agressief beloop. De twee subtypen bestaan uit B-celprolymfocytenleukemie (B-PLL) en T-celprolymfocytenleukemie (T-PLL). Gezien de zeldzaamheid van beide ziekten kan de diagnose een uitdaging zijn. Deze richtlijn kan de te volgen diagnostiek en behandeling hiervan vergemakkelijken.

(NED TIJDSCHR HEMATOL 2021;18:353–8)

Richtlijn voor diagnostiek en behandeling van chronische lymfatische leukemie/ kleincellig lymfocytair lymfoom

SAMENVATTING

In dit artikel worden de meest recente ontwikkelingen bij de behandeling van chronische lymfatische leukemie (CLL) besproken. Tevens worden adviezen gegeven over ‘supportive care’ bij nieuwe doelgerichte middelen en de behandeling van CLL-gerelateerde complicaties.

‘Large granular lymphocyte’ (LGL) leukemie/grootkorrelige lymfocytenleukemie: richtlijnen voor diagnostiek en behandeling

SAMENVATTING

De werkgroep chronische lymfatische leukemie (CLL) van de Nederlandse Vereniging voor Hematologie heeft de richtlijn ‘large granular lymphocyte (LGL) leukemia’ opgesteld. Deze richtlijn is een document met aanbevelingen ter ondersteuning van de dagelijkse praktijkvoering, gebaseerd op de resultaten van wetenschappelijk onderzoek en/of expertof consensus-opinies. In de LGL-leukemierichtlijn wordt een antwoord geformuleerd op de volgende vragen: Welke diagnostiek dient te worden ingezet bij de verdenking op LGL-leukemie? Hoe dienen de diagnostische parameters te worden geïnterpreteerd en wanneer is er een indicatie voor behandeling? Wat is de meest geschikte eerstelijnsbehandeling bij patiënten met LGL-leukemie? Wat zijn de mogelijkheden voor tweede- of derdelijnsbehandeling bij falen op of recidief na eerstelijnstherapie?

(NED TIJDSCHR HEMATOL 2019;16:349–356)

HOVON 133, Triangle-studie: een internationale studie van het Europese Mantelcelnetwerk naar de effectiviteit van standaardinductie R-CHOP/R-DHAP, autologe stamceltransplantatie en rituximab onderhoud, versus ibrutinib-R-CHOP/R-DHAP, autologe stamceltransplantatie, rituximab en ibrutinib onderhoud, versus ibrutinib-R-CHOP/R-DHAP, met rituximab en ibrutinib onderhoud (zonder autologe stamceltransplantatie)

SAMENVATTING

De HOVON 133-studie (autologe stamceltransplantatie na rituximab/ibrutinib/ara-C bevattende inductie voor behandeling van gegeneraliseerd mantelcellymfoom – een gerandomiseerde studie van het Europese MCL-netwerk) onderzoekt de rol van ibrutinib in de eerste lijn bij patiënten <65 jaar, tijdens inductie en onderhoudsfase. In een van de groepen wordt onderzocht of na toevoeging van ibrutinib aan de standaardinductie consolidatie met autologe stamceltransplantatie niet meer nodig is. Deze driearmige studie is in oktober 2017 geopend voor inclusie in Nederland.

(NED TIJDSCHR HEMATOL 2018;15:129–31)

HOVON 141: een prospectieve, multicentrische, gerandomiseerde fase 2-studie omtrent ibrutinib en venetoclax bij fitte en niet-fitte patiënten met een creatinineklaring ≥30 ml/min en recidiverende of refractaire chronische lymfatische leukemie (RR-CLL) met of zonder TP53-afwijkingen

SAMENVATTING

De HOVON 141-studie (ook wel de ‘Vision Trial’ in de Nordic CLL study group genoemd) is ontwikkeld om te evalueren of behandeling met venetoclax en ibrutinib (VI) bij fitte en niet-fitte patiënten met recidiverende of refractaire chronische lymfatische leukemie (RR-CLL) kan leiden tot MRD-negativiteit en zodoende langdurige remissie kan bewerkstelligen. Het primaire eindpunt is progressievrije overleving op 27 maanden, voor de groep die is gerandomiseerd tot het stoppen van de behandeling.

(NED TIJDSCHR HEMATOL 2018;15:87–91)

Behandeling van oudere patiënten met centraalzenuwstelsellymfoom: alleen immuno-chemotherapie

(NED TIJDSCHR HEMATOL 2017;14:13–4)

HOVON 119-studie: effectiviteit van alternerende immuunchemotherapie bestaande uit R-CHOP + R-HAD versus R-CHOP alleen, gevolgd door onderhoudstherapie bestaande uit lenalidomide met rituximab versus rituximab alleen, voor oudere patiënten met mantelcellymfoom

Samenvatting

De standaardbehandeling van patiënten >60 jaar met een nieuw gediagnostiseerd mantelcellymfoom (MCL) die niet in aanmerking komen voor autologe stamceltransplantatie is 8 kuren R-CHOP gevolgd door rituximab onderhoudsbehandeling, 1 × per 2 maanden, tot progressie. In de grote gerandomiseerde studie van het Europese MCL-netwerk bleek dit het beste resultaat te hebben. Er wordt echter nog geen curatie met deze behandeling bereikt, en verdere verbetering is nodig. De MCL younger-studie van het Europese MCL-netwerk toonde aan dat met een alternerende behandeling bestaande uit R-CHOP en R-DHAP meer patiënten een complete remissie bereiken dan met alleen R-CHOP. Naar analogie hiervan wordt in de HOVON 119-studie onderzocht of ook bij oudere patiënten het effect van de standaardbehandeling kan verbeteren door in de inductie cytarabine in een voor deze leeftijdsgroep aangepaste dosis toe te voegen. Een tweede vraag van de HOVON 119-studie is of de progressievrije overleving verbetert door aan de onderhoudsbehandeling lenalidomide toe te voegen.

(NED TIJDSCHR HEMATOL 2015;12:321–4