Articles

HOVON 174 MM: gerandomiseerde studie waarin behandeling met daratumumab-lenalidomide-dexamethason (Dara-Rd) continu wordt vergeleken met een behandelingsvrij interval – de FABULOUS-studie

NTVH - jaargang 21, nummer 5, juli 2024

drs. M.R. Seefat , dr. D.G.J. Cucchi , dr. H.M. Blommestein , dr. B. van der Holt , dr. S.M. Cunha , dr. A. Verbrugge , drs. K. Groen , dr. E. van der Spek , dr. P.F. Ypma , dr. K. Nasserinejad , prof. dr. S. Zweegman

SAMENVATTING

Patiënten met een nieuw gediagnosticeerd multipel myeloom die niet in aanmerking komen voor een stamceltransplantatie, worden op dit moment in Nederland in het algemeen behandeld met daratumumab-lenalidomide-dexamethason (Dara-Rd) tot aan ziekteprogressie. Er zijn echter nadelen aan het continu geven van deze therapie. Ten eerste kunnen de therapie-gerelateerde bijwerkingen de kwaliteit van leven negatief beïnvloeden. Als de ziekte in remissie is, kunnen deze bijwerkingen zwaarder wegen dan de voordelen van voortdurende therapie. Dat geldt met name voor oudere patiënten, die kwaliteit van leven soms net zo belangrijk – of belangrijker – vinden dan ziektecontrole. Ten tweede zijn er aanzienlijke kosten verbonden aan het continueren van Dara-Rd. Om die reden kunnen patiënten die een jaar behandeld zijn met Dara-Rd en minimaal een partiële respons hebben bereikt, in de HOVON-174-studie worden gerandomiseerd tussen het continueren van Dara-Rd en het tijdelijk stoppen van de therapie. In het geval van biochemische progressie wordt Dara-Rd direct hervat. De co-primaire eindpunten zijn ‘event’-vrije overleving (EFS) en progressievrije overleving (PFS). De studie is gestart in mei 2024.

(NED TIJDSCHR HEMATOL 2024;21:240–4)

Lees verder

Fatale Strongyloides-hyperinfectie bij adult T-celleukemie/lymfoom

NTVH - 2013, nummer 6, september 2013

drs. K. Groen , dr. K.G. van der Hem

Samenvatting

Langdurige infectie van T-lymfocyten met het HTLV-1- virus kan resulteren in adult T-celleukemie/lymfoom. Dit is een klinisch agressief ziektebeeld gekenmerkt door lymfadenopathie, hepatosplenomegalie, huidlokalisaties, lymfocytose, hypercalciëmie en lytische botlaesies. Wij beschrijven het ziektebeeld met een illustratieve casus exemplarisch voor de functioneel sterk verminderde immunologische competentie. De associatie alsmede de relatie tussen HTLV-1-infectie en Strongyloides-infestatie wordt besproken.
Benadrukt wordt patiënten die ooit verbleven in endemische regio’s, en met name HTLV-1-dragers, te onderzoeken op co-infectie met Strongyloides vanwege het potentieel dodelijke risico op hyperinfectie tijdens immuunsuppressieve behandeling.

(NED TIJDSCHR HEAMTOL 2013;10:220–5)

Lees verder