Articles

HOVON 176: een fase II-studie naar de effectiviteit van golcadomide voor de behandeling van recidief primair grootcellig centraalzenuwstelsellymfoom of secundair centraalzenuwstelsellymfoom

NTVH - jaargang 22, nummer 2, maart 2025

dr. M. Nijland , dr. M. van der Poel , S. Woei-A-Jin , dr. J. Vermaat , dr. L. Koens , drs. J. Vister , ir. D. Chitu , B. van Thiel , dr. J. Bromberg , dr. J. Doorduijn

SAMENVATTING

De prognose van patiënten met een recidief van een primair centraalzenuwstelsellymfoom (PCZSL) of een CZS-recidief van een grootcellig B-cellymfoom (sCZSL) is uitermate somber. Golcadomide is een nieuwe cereblon-E3-ligasemodulator (CELMoD) gericht op de afbraak van transcriptiefactoren Ikaros en Aiolos, die onder andere via downregulatie van cMYC en IRF-4 leidt tot celdood van lymfoomcellen. Bij recidief DLBCL zien de resultaten van de fase I/II-studie er veelbelovend uit. Golcadomide heeft een goede passage van de bloed-hersenbarrière. In de HOVON 176-studie zal de effectiviteit van golcadomide worden onderzocht bij patiënten met een recidief PCZSL en sCZSL.

(NED TIJDSCHR HEMATOL 2025;22:77–80)

Lees verder

Voors en tegens van dikkenaaldbiopten in de diagnostiek van maligne lymfomen: expertopinie gebaseerd op gegevens uit de dagelijkse Nederlandse praktijk

NTVH - 2021, nummer 3, april 2021

drs. E.G.G.M. Rutten , A.V. de Jonge , dr. K.H. Lam , dr. A. Diepstra , dr. K. Hebeda , dr. R.E. Kibbelaar , dr. L. Koens , dr. M. van den Brand , dr. P.M. Jansen , ing. N.J. Hijmering , ing. P. Stathi , dr. S. van der Velde , dr. M.S. Kartachova , drs. W.H.F. Huijgen , drs. L.H. Böhmer , prof. dr. M.J. Kersten , dr. P.J. Lugtenburg , dr. M. Nijland , dr. J.S. Vermaat , dr. M.E.D. Chamuleau , prof. dr. D. de Jong

SAMENVATTING

Weefselonderzoek is vrijwel altijd noodzakelijk voor de diagnostiek en classificatie van maligne lymfomen. Hiervoor zijn verschillende verkrijgingstechnieken beschikbaar: cytologisch punctieonderzoek, dikkenaaldbiopten (DNB), incisiebiopten en gehele lymfeklierexcisies. Hoewel nationale en internationale richtlijnen de laatste twee methoden adviseren, is er veel discussie of dikkenaaldbiopten geschikt zijn voor lymfoomdiagnostiek. In dit ‘position paper’ bespreken we in hoeverre diagnostiek op basis van een DNB voldoende is voor de huidige en toekomstige eisen, wat de consequenties zijn voor wetenschappelijk onderzoek (aan de hand van de HOVON 900-registratiedatabase als voorbeeld) en welke verbeteringen mogelijk zijn.

(NED TIJDSCHR HEMATOL 2021;18:110-17)

Lees verder

De nieuwe WHO-classificatie voor hematopoëtische en lymfoïde maligniteiten: de grotere en wat kleinere veranderingen op een rij

NTVH - 2018, nummer 3, april 2018

prof. dr. D. de Jong , dr. L. Koens , dr. E. Barbé , dr. K. Hebeda

SAMENVATTING

Recent is de herziene WHO-classificatie voor hematopoëtische en lymfoïde maligniteiten gepubliceerd.1 Met wetenschappelijke kennis, die vergaard is tussen 2001 en 2016, en op basis van jaarlijkse workshops en discussies over hoe deze kennis te implementeren in de diagnostische praktijk, zijn scherpere definities van ziekten geformuleerd en nieuwe ziekten beschreven. De impact van genetische informatie is dominanter geworden, maar de diagnostiek van hematopoëtische en lymfoïde maligniteiten blijft bij uitstek een multidisciplinair proces en integratie van de vier definiërende modaliteiten morfologie, immunofenotype, genetische informatie en klinische context is essentieel.

(NED TIJDSCHR HEMATOL 2018;15:101–7)

Lees verder