NTVH - 2017, nummer 6, september 2017
drs. M.L. Donker , prof. dr. G.J. Ossenkoppele
Interne tandemduplicatie (ITD)-mutaties van het FLT3-juxtamembraandomein (FLT3-ITD) zijn een van de meest frequent voorkomende moleculaire afwijkingen bij patiënten met een de novo acute myeloïde leukemie (AML) en zijn geassocieerd met een zeer slechte prognose. Diverse FLT3-remmers zijn onderzocht in klinische studies, waaronder sunitinib, tandutinib, sorafenib, midostaurin, lestaurtinib, en de nieuwere FLT3-remmers quizartinib, crenolanib en gilteritinib. Monotherapie met niet-selectieve FLT3-remmers liet voorbijgaande responsen zien; echter in combinatie met chemotherapie of hypomethylerende therapie worden er, indien adequate FLT3-remming wordt bereikt, veelbelovende resultaten beschreven. Selectievere FLT3-remmers zijn mogelijk krachtiger en hebben ook de potentie actief te zijn als er resistentie is opgetreden, met daarnaast minder ‘off-target’-effecten. Onderhoudsbehandeling na een allogene stamceltransplantatie lijkt veelbelovend.
(NED TIJDSCHR HEMATOL 2017;14:266–72)
Lees verderNTVH - 2017, nummer 1, january 2017
M.A. Oudshoorn , drs. M.L. Donker , dr. E.W.A.F. Marijt , prof. dr. J.H. Veelken
Het primair zenuwstelsellymfoom (PCZSL) en secundaire centraalzenuwstelstelinfiltratie van een agressief lymfoom gaan gepaard met een slechte prognose. Intensieve systemische behandeling verbetert de uitkomst ten opzichte van radiotherapie. In 2012 heeft de afdeling Hematologie van het Leids Universitair Medisch Centrum een behandelstrategie geïmplementeerd waarbij patiënten met primaire of secundaire CZS-infiltratie van agressieve lymfomen worden behandeld met systemische intensieve immuno-chemotherapie zonder lokale behandeling in de vorm van bestraling of intrathecale toedieningen. Dit artikel beschrijft de behandeling op basis van hoge dosis methotrexaat bij 12 oudere patiënten die niet in aanmerking kwamen voor autologe stamceltransplantatie. De eenjaarsoverleving na behandeling met R-MP (rituximab, methotrexaat en procarbazine) was 58% en de progressievrije overleving 50%. Ernstige hematologische toxiciteit en niertoxiciteit vereisten aandacht, maar bleken beheersbaar en van voorbijgaande aard. De ‘performance status’ was een belangrijke prognostische factor.
(NED TIJDSCHR HEMATOL 2017;14:15–20)
Lees verderNTVH - 2014, nummer 4, june 2014
drs. M.L. Donker , prof. dr. R.E.G. Schutgens , prof. dr. H.J.C. Eikenboom
Hemofilie heeft zich ontwikkeld van een vaak dodelijke, erfelijke bloedingsziekte tot een aandoening waarvoor een veilige en effectieve behandeling beschikbaar is. De huidige behandeling kent echter meerdere beperkingen: de halfwaardetijd van de huidige stollingsfactorproducten vereist frequente intraveneuze toedieningen, de ontwikkeling van remmende antistoffen tegen factor VIII of factor IX geeft grote problemen bij de behandeling van acute bloedingen en bij profylactische behandeling, en door de hoge kosten is behandeling in een groot deel van de wereld niet mogelijk. Nieuwe ontwikkelingen, waaronder factorproducten met verbeterde farmacokinetische profielen, vooruitgang in de behandeling van remmers en alternatieve hemostatische benaderingen zijn veelbelovend, en gentherapie zou in potentie mogelijk curatief kunnen zijn.
(NED TIJDSCHR HEMATOL 2014;11:157–63)
Lees verderTo provide the best experiences, we and our partners use technologies like cookies to store and/or access device information. Consenting to these technologies will allow us and our partners to process personal data such as browsing behavior or unique IDs on this site and show (non-) personalized ads. Not consenting or withdrawing consent, may adversely affect certain features and functions.
Click below to consent to the above or make granular choices. Your choices will be applied to this site only. You can change your settings at any time, including withdrawing your consent, by using the toggles on the Cookie Policy, or by clicking on the manage consent button at the bottom of the screen.
