De Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) heeft fitusiran (Qfitlia, Sanofi) goedgekeurd als profylactische behandeling voor de preventie of vermindering van bloedingsepisodes bij hemofilie A- en B-patiënten vanaf 12 jaar. Deze nieuwe behandeloptie, die eens per twee maanden subcutaan wordt toegediend, biedt een alternatief voor patiënten met deze erfelijke bloedingsstoornissen.
Hemofilie A en B zijn erfelijke bloedingsstoornissen veroorzaakt door een tekort aan stollingsfactor VIII (bij hemofilie A) of IX (bij hemofilie B). Patiënten met deze aandoeningen kunnen niet normaal bloedstolling vormen, wat leidt tot langdurige bloedingen na verwondingen of operaties en soms spontane bloedingen in spieren, gewrichten en organen.
In tegenstelling tot conventionele behandelingen vervangt fitusiran niet de ontbrekende stollingsfactor. Het geneesmiddel werkt door de hoeveelheid antitrombine te verminderen, wat leidt tot een toename van trombine, een essentieel enzym voor bloedstolling. Hierdoor kan het bloedstollingsproces worden verbeterd zonder directe toediening van de ontbrekende factoren.
De werkzaamheid en veiligheid van fitusiran werden beoordeeld in twee multicenter, gerandomiseerde klinische studies met in totaal 177 mannelijke patiënten met hemofilie A of B. In de eerste studie hadden deelnemers remmende antilichamen tegen factor VIII of IX en ontvingen ze eerder on-demand behandeling met bypassing agents. In de tweede studie hadden deelnemers geen remmende antilichamen en ontvingen ze eerder on-demand behandeling met stollingsfactorconcentraten.
Na een initiële fase waarin patiënten een vaste dosis fitusiran kregen (die later niet werd goedgekeurd vanwege excessieve stolling bij sommige patiënten), stapten deelnemers over naar een langetermijnverlenging waarbij ze een aanpasbare dosis fitusiran kregen op basis van periodieke metingen van antitrombine-activiteit. Dit antitrombine-gebaseerde doseringsregime is het goedgekeurde schema.
De primaire effectiviteitsmaat was de geschatte jaarlijkse bloedingsfrequentie van behandelde bloedingen. Bij patiënten met remmers die het antitrombine-gebaseerde doseringsregime van fitusiran kregen, was er een vermindering van 73% in de geschatte jaarlijkse bloedingsfrequentie vergeleken met degenen die on-demand behandeling met bypassing agents kregen. Bij patiënten zonder remmers die fitusiran kregen, was er een vermindering van 71% vergeleken met degenen die on-demand behandeling met stollingsfactorconcentraten kregen.
De introductie van fitusiran zou een significante aanvulling kunnen zijn op het behandelarsenaal, vooral voor patiënten met remmers tegen stollingsfactoren, voor wie de behandelopties beperkter zijn. De toedieningsfrequentie van eens per twee maanden is aanzienlijk minder belastend dan de huidige behandelingen die vaak meerdere keren per week moeten worden toegediend.
Fitusiran kan wel trombotische gebeurtenissen (bloedstolling) en galblaasaandoeningen veroorzaken, waarbij sommige patiënten een galblaasverwijdering nodig hadden. Er is ook een waarschuwing voor levertoxiciteit, wat regelmatige monitoring van leverfunctietesten vereist bij aanvang van de behandeling en gedurende ten minste zes maanden na het starten of na een dosisverhoging.
De meest voorkomende bijwerkingen van fitusiran zijn virale infecties, verkoudheidssymptomen (nasofaryngitis) en bacteriële infecties. De dosering en frequentie van toediening worden aangepast met behulp van de FDA-goedgekeurde INNOVANCE Antitrombine companion diagnostic test om de antitrombine-activiteit binnen het doelbereik te houden
Referentie
Naar boven
