Bij het syndroom van Richter, ofwel Richter’s transformatie, ontwikkelt chronische lymfatische leukemie (CLL) of kleincellig lymfocytair lymfoom (‘small lymphocytic lymphoma’, SLL) zich tot een agressievere maligniteit, zoals diffuus grootcellig B-cellymfoom (‘diffuse large B-cell lymphoma’, DLBCL) of Hodgkin-lymfoom. De prognose van patiënten met Richter’s transformatie is slecht en effectieve behandelingen ontbreken. Chemo-immuuntherapie (R-CHOP of R-EPOCH) leidt slechts bij ≤20% van de patiënten tot een complete respons (CR).1 Epcoritamab is een monoklonaal antilichaam dat zowel CD3 als CD20 bindt en zo de vernietiging van kwaadaardige B-cellen door T-cellen stimuleert. Behandeling met epcoritamab is in de EU goedgekeurd voor patiënten met gerecidiveerd of refractair DLBCL die ten minste twee eerdere behandelingen hebben ondergaan.2 Tijdens EHA 2024 presenteerde prof. dr. Arnon Kater (Amsterdam UMC) de resultaten van de lopende fase Ib/II studie EPCORE CLL-1 waarbij de werkzaamheid en veiligheid van epcoritamab wordt onderzocht bij patiënten met Richter’s transformatie en CLL.3
