Interferonen zijn cytokinen met antivirale, immunomodulaire en antiproliferatieve eigenschappen die al jarenlang ingezet kunnen worden bij de behandeling van myeloproliferatieve neoplasieën.1 Aanvankelijk werden interferonen maar weinig voorgeschreven vanwege een invasieve toedieningsmethode en toxiciteit, maar met de ontwikkeling van gepegyleerde interferonen (peginterferon) werden veel van deze problemen beperkt. In dit artikel wordt we de plaats van interferonbehandeling bij myeloproliferatieve neoplasneoplasieën, de effectiviteit en veiligheid van deze middelen en een aantal praktische overwegingen beschreven.
