IMMUUN TROMBOCYTOPENIE
Primaire immuun trombocytopenie (ITP) is een verworven auto-immuunziekte die wordt gekenmerkt door een verlaagd aantal perifere bloedplaatjes (< 100 × 109/l) en een toegenomen bloedingsrisico in afwezigheid van een andere oorzaak of aandoening waarmee trombocytopenie in verband kan worden gebracht.2 Het verlaagde aantal perifere bloedplaatjes is het gevolg van een combinatie van voortijdige afbraak en een relatief onvoldoende productie van bloedplaatjes.3,4 Het fenotype van ITP varieert, waarbij sommige patiënten geen bloedingen vertonen terwijl bij anderen ernstige bloedingen voorkomen die fataal kunnen zijn. De verscheidenheid in klinisch gedrag en respons op behandeling weerspiegelt de complexe onderliggende pathofysiologie van ITP. Naast symptomen en kenmerken van ITP die direct verband houden met een verhoogde bloedingsneiging (droge en natte purpura) kunnen ook klachten van (ernstige) vermoeidheid, slapeloosheid, verminderde eetlust, haaruitval en brandend maagzuur voorkomen.5 Bij volwassen ITP-patiënten ontstaan de symptomen vaak geleidelijk en blijft de ziekte meestal het hele leven aanwezig. Het aantal volwassenen met ITP in Nederland wordt geschat op ongeveer 1.700 personen. Bij volwassenen lijden ongeveer 1,5 tot 2 maal meer vrouwen dan mannen aan de ziekte
