Acute myeloïde leukemie (AML) is een heterogene maligniteit waarvan de prognose grotendeels afhankelijk is van genetische afwijkingen. Mutaties in NPM1 komen voor bij circa 30% van de patiënten en worden gezien als een gunstige prognostische factor.1 Mutaties die zeer specifiek zijn voor secundaire AML (sMut) zijn juist gerelateerd aan een slechte prognose.2,3 Maar de invloed van deze mutaties bij patiënten met NPM1-gemuteerde AML is onbekend. Dit werd nader onderzocht in een multicentrische studie.4