Jonge patiënten met acute lymfatische leukemie (ALL) blijken significant langer hun ziekte te overleven als zij behandeld worden met een medicatieschema voor kinderen (een zogenaamd ‘pediatrisch schema’) in plaats van met een medicatieschema voor volwassenen.
De uitkomst van de CALGB 10403 studie laat zien dat adolescenten en jongvolwassenen tussen de 18 en 39 jaar (ook wel AYA’s genoemd), verbeterde resultaten toonden wanneer zij een kinderbehandeling ondergingen. Deze resultaten zijn begin 2019 gepubliceerd in het tijdschrift Blood.
In de prospectieve studie werden er, gedurende de periode tussen 2002 en 2012, 318 patiënten van meer dan 70 instituten gevolgd. Van deze groep, kwamen 295 ALL patiënten tussen de 17 en 39 jaar oud in aanmerking voor een behandeling en monitoring. Deze laatste groep patiënten kreeg een intensieve pediatrische behandeling, wat resulteerde in een ziektevrije overleving van 78,1 maanden. Eerdere studies bij jongvolwassen ALL patiënten behandeld met een medicatieschema voor volwassenen lieten een ziektevrije overleving van 30 maanden zien.
Het grootste verschil tussen een pediatrisch behandelschema gericht op kinderen en een schema gericht op volwassenen is de behandelintensiteit. In vergelijking tot een behandelschema voor volwassenen, bestaat een pediatrisch behandelschema uit een hogere dosering en langere toediening van de antikanker-medicatie. Deze aanpak heeft een lager risico op spreiding van de ziekte naar het brein en ruggenmerg. Kinderen kunnen over het algemeen beter tegen de hogere behandelintensiteit van het pediatrisch schema, omdat zij doorgaans minder gezondheidsklachten hebben die kunnen verergeren tijdens de antikanker-behandeling. Hoewel er in de CALGB-studie wel geringe bijwerkingen van de antikankerbehandeling in de lever werden waargenomen, werd de behandeling door de patiënten verder goed verdragen.
Opvallend genoeg bleek obesitas een directe relatie te hebben met de uitkomst van de behandeling. Patiënten met ernstige obesitas (BMI hoger dan 30) vertoonden een significant lagere ziektevrije overleving. Het onderliggende mechanisme achter deze relatie is tot dusver nog onbekend, aldus de onderzoekers.
De resultaten van de CALGB 10403 studie lijken veelbelovend omdat nu bij AYA’s met ALL een gerichtere aanpak met een verbeterde uitkomst kan worden gevolgd. Of deze intensievere pediatrische behandeling van ALL ook gunstig is voor ouderen (mensen boven de 40 jaar), is nog niet duidelijk. Wel verwachten de onderzoekers een verhoogde toxiciteit en toename van bijwerkingen in deze groep patiënten, wanneer zij behandeld worden met de intensievere pediatrische behandeling.
